بتن مورد استفاده در ساختمان توان کشش را ندارد و در مدت کوتاهی در برابر نیروی کششی از هم گسیخته می شود. برای این که بتوان تحمل نیروهای کششی را در بتن بالا برد از فولاد به شکل آرماتور استفاده می شود. در واقع آرماتوربندی ساختمان در مقاطعی انجام می شود که بتن تحت تأثیر نیروی کششی قرار دارد. آرماتورها به سه شکل ساده، آجدار و آجدار پیچیده وجود دارند.برای مطالعه ی مقاله ای درباره ی کاشت میلگرد روی لینک کلیک کنید.

آرماتوربندی ساختمان

آرماتوربندی ساختمان از حساس ترین بخش های ساختمان های بتنی محسوب می شود. به همین دلیل در اجرای آرماتوربندی باید نهایت دقت به عمل آید. برای تعیین تعداد آرماتورها و همچنین مشخص کردن قطر آنها از دو راه محاسبه و آیین نامه استفاده می شود.

باید بخشی از کارگاه اصلی را به کارگاه آرماتوربندی اختصاص داد. مسئول این کارگاه باید بتواند از روی نقشه ها تعداد و شکل آنها را تعیین کند. همچنین، میزان خم شدن آرماتور، نحوه و زاویه خم شدن و طول قلاب ها باید مد نظر قرار گیرند. نوع آرماتورها نیز باید مطابق نقشه انتخاب شوند. برای این که در زمان بتن ریزی آرماتورها از جای خود تکان نخورند، باید آنها را به هم بست. فاصله آنها  از هم باید به اندازه ای باشد که بزرگ ترین دانه بتن به آسانی از میان آنها عبور کند و در جای خود قرار گیرد.

آرماتورهای کوچک تر با آچار و حتی با دست قابل خم شدن هستند، اما آرماتورهای بزرگ تر برای خم شدن به فشار بیشتر نیاز دارند. این کار با دستگاه مکانیکی مجهز قابل انجام است. می توان آرماتورهای ساده را به شکل گونیا درآورده و بعد آنها را خم کرد. سرعت خم کردن آنها باید با درجه حرارت محیط تناسب داشته باشد.

در کارگاه های بزرگ مقدار توان کشش و ازدیاد طول نسبی گسیختگی آرماتورها با آزمایش قابل تعیین است. اما در کارگاه های کوچک که مصرف آرماتورها تنها 50 تن است، انجام این کار ضرورتی ندارد.

مراحل اجرای آرماتوربندی ساختمان

برای شروع کار آرماتوربندی ساختمان پس از آنکه پی سازی انجام و بتن مگر ریخته شد، اجرای آرماتوربندی آغاز می شود. مهم ترین بخش های یک اسکلت بتنی فونداسیون، ستون ها، تیرها، سقف ها و دال ها هستند.

پس از آماده سازی داخل پی که با بلوک های سیمانی یا نایلون هایی که روی دو طرف پی پس از خاکبرداری قرار می گیرند، پیش از آغاز آرماتوربندی ساختمان، عملیات برشکاری و خم کردن برای خاموت، خرک، سنجاقک و میلگرد شروع می شود.

پیش از شروع باید به این مطلب نیز توجه شود که محل قرار گرفتن ستون با میخ هایی که در آکس آن کوبیده شده پیش از این به وسیله نقشه بردار معین یا به وسیله خود آرماتوربند کنترل شود. بعد از تعیین محل قرار گیری میخکوبی نوبت اجرای آرماتوربندی می شود. پیش از برش اندازه خاموت باید از روی نقشه مشخص شود و خاموت زنی با دست یا دستگاه انجام می شود.

بستن آرماتورها به همدیگر مطابق نقشه

پس از آماده کردن و برش و همچنین خم کردن آرماتورها، نوبت به سر هم کردن آنها در داخل پی می رسد. با توجه به نقشه ساختمان، نخستین نوع آرماتور از زیر فونداسیون تا روی سطح پی به ترتیب روی هم قرار می گیرند و با در نظر داشتن فاصله با سیم آرماتوربندی ساختمان و انبر به هم بسته می شوند.

پس از مونتاژ آرماتورهای اصلی و خاموت ها، باید آرماتورهای تقویتی را مطابق نقشه در محل قرار داد. ریشه ستون ها هم باید اجرا شوند. نکته مهم در زمان جاگذاری ریشه های ستون ها، اجرای خاموت ها داخل فونداسیون است و یکی از مواردی است که پیش از بتن ریزی به وسیله مهندس ناظر کنترل می شود.

در فناوری های جدید انبرهای اتوماتیک جای خود را به انبرهای دستی داده اند. با قرار دادن انبرها در لبه آرماتورهایی که قرار است با سیم به هم وصل شوند، عمل گره با بهترین کیفیت و به آسانی و با سرعت بیشتر انجام می شود.

برای بستن آرماتورها به طور معمول مفتول های سیمی گالوانیزه به قطر 1 تا 5/1 میلی متر مورد استفاده قرار می گیرند. جوشکاری برای بستن آرماتورهای مقاطع به جز برای فولادهای جوش پذیر و با تأیید دستگاه نظارت مجاز نیست. جوشکاری نباید موجب کاهش سطح مقطع آرماتور و به وجود آمدن زدگی در آن شود.

پیش از این که آرماتورها جاگذاری شوند، رویه آنها باید از هر نوع گل، روغن، قیر، رنگ، دوغاب، سیمان خشک و هر عامل مضر دیگری پاک شود.

نکات مهم در اجرای آرماتوربندی

• نباید از آرماتورهای زنگ زده استفاده شود.
• فاصله خاموت ها از هم باید حدود 20 سانتی متر باشد.
• فاصله میان آرماتور و قالب بندی باید دست کم 5/2 سانتی متر باشد.
• برای برش آرماتورها نباید از دستگاه جوش استفاده شود به دلیل این که مقاومت آرماتورها کم می شود.
• پوشش بتن در بتن ریزی باید از قطر آرماتور بیشتر باشد.
• آرماتوربندی کف مانند همه آرماتوربندی ساختمان بسیار حساس است.
• تعیین تعداد و قطر آرماتورها باید با محاسبات فنی و تخصصی صورت گیرد.
• در زمان بستن آرماتورها باید به این نکته دقت شود که تمام آنها به هم بسته شوند. زیرا بستن آنها به طور یک در میان موجب می شود که در حین بتن ریزی قالب ها از جایشان تکان بخورند و بتن در زمین پخش شود.
• در آرماتوربندی کف، آرماتورها باید طوری به هم وصل شوند که وزن بار وارده را تحمل کنند.
• تمام اتصالات آرماتورها نباید در یک محل باشد. یعنی باید به شکل یک در میان باشد تا در یک محل آرماتورها به هم برسند و محل اتصال به شکل بندهای کفش باشد تا یکدیگر را قفل کنند.
• اجرای آرماتوربندی باید بر طبق رعایت اصول آیین نامه باشد.
• اگر محل اتصال آرماتورها در نقشه ها و دستورالعمل ها نیامده باشد، در قطعه های تحت خمش، خمش توأم با فشار نباید بیشتر از نصف آرماتورها در یک مقطع بسته شوند. همچنین، اگر کشش یا کشش ناشی از خمش وجود داشته باشد، حداکثر یک سوم آرماتورها در یک مقطع را می توان با پوشش بست. بستن آرماتورهای تحتانی قطعه های خمشی در میان دهانه یا نزدیک به آن و یا آرماتورهای بالایی قطعه خمشی روی تکیه گاه یا نزدیک آن غیر مجاز است.

برای آشنایی بیشتر به سایت آرین تیس مراجعه کنید.