بهسازی و مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی
بهسازی و مقاوم سازی سازه‌های بتنی : خطا در مرحله طراحی سازه، اجرای نامناسب، افزایش بار سازه به علت تغییر در کاربری، وارد آمدن آسیب به سازه ناشی از اعمال بارهای تصادفی مانند ضربه، آتش‌سوزی، باد، زلزله، تغییر و تجدیدنظر در آئین نامه‌های ساختمانی که باعث تغییر در بارگذاری و ضریب اطمینان می‌شود و تأثیر شرایط محیطی مخرب از دلایل عمده نیاز به بهسازی و تقویت سازه‌های بتنی می‌باشد.
داشتن مزایای ذیل درکامپوزیت FRP سبب گردیده در اکثر نقاط زلزله‌خیز مانند کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا به صورت عمده‌ای از این روش استفاده شود. * وزن پایین
* نسبت زیاد مقاومت به وزن
* مقاومت بسیار بالاتر نسبت به بتن و فولاد در محیط های خورنده
* سهولت در بارگیری، باراندازی و دپو
* صرفه‌جویی در زمان
* کاربرد راحت در فضاهایی با محدودیت دسترسی و عدم تداخل با کاربری فعلی سازه
* دارا بودن سختی متغیر که متناسب با نیازها و شرایط طراحی مطرح می‌شود.
* دسترسی مناسب به ابعاد و اندازه‌های گوناگون FRP
بهسازی و مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی :
مزایای فراوان و کارایی بالای این روش باعث گردیده علاوه بر مؤسسات و نهادهای بین‌المللی مانند انجمن مهندسین عمران ژاپن (JSCE 2000) انجمن حفاظت ساختمان‌های ژاپن در برابر آسیب (JBDPA1999) آئین نامه کانادا (CSA S806 – ۲۰۰۲)، انجمن بتن انگلستان (BS NO. 551-2000) کمیته استاندارد اروپا (CEN/TC250N32/SC8) آئین نامه آمریکا (ACI440.2R) سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ایران نیز طی نشریه شماره ۳۴۵ استفاده از روش کامپوزیت FRP را به عنوان یک روش استاندارد بپذیرد. شما میتوانید مقاله مقاوم سازی سازه‌های بنایی را نیز مطالعه نمایید.
اعضای سازه‌ای قابل تقویت توسط سیستم FRP چسبیده به صورت خارجی عبارت‌اند از :
مقاوم سازی خمشی و برشی تیر و دال، مقاوم سازی خمشی و برشی دیوار، مقاوم سازی فشاری، برشی و پیچشی ستون، مقاوم سازی در محیط های خورنده و تقویت اتصالات و سازه‌هایی مانند پل‌ها و طاق‌ها، گنبدها، تونل‌ها، سیلوها، لوله‌ها، خرپاها و… مصالح FRP مشتمل بر الیاف پیوسته غیرفلزی در یک رزین است. بسته به نوع الیاف، کامپوزیت FRP به سه دسته AFRP ( الیاف آرامید )، GFRP ( الیاف شیشه ) وCFRP ( الیاف کربن ) تقسیم می‌شود. الیاف به کار رفته نقش اصلی را در تحمل تنش بر عهده دارند و رزین به کار رفته از نوع اپوکسی بیسفنول A بوده که با هاردنر ترکیب می‌شود و دارای قدرت چسبندگی بالا، مقاومت مکانیکی و خوردگی مناسب و حداقل افت و انقباض می‌باشد.
وظایف رزین در ساختار FRP
رزین به‌کاررفته در ساختار FRP دارای وظایف زیر است: کنترل کمانش موضعی الیاف تحت فشار، جلوگیری از خسارات مکانیکی وارده به الیاف، محافظت از الیاف در شرایط محیطی خورنده، انتقال برش از الیاف تقویتی به ماده مجاور. شرکت بتن پلیمر پرلیت بر اساس ضوابط آئین نامه ACI و نشریه شماره ۳۴۵ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با در دست داشتن نقشه‌های اجرایی سازه و بازدید کارشناسان از محل مبادرت به طراحی سیستم FRP مناسب با وضعیت فعلی سازه مورد نظر جهت رفع نقایص سازه بتنی موجود نموده و در مرحله بعد با هماهنگی کامل با ناظر پروژه توسط اکیپ مجرب و آموزش دیده اقدام به اجرای سیستم FRP می‌نماید.
روش اجرای سیستم FRP به شکل خلاصه در بهسازی و مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی :
الف ) بتن‌های آسیب دیده باید توسط ملات‌های سیمانی مادیفای شده با پلیمر اصلاح و بازسازی شوند. استفاده از سیستم FRP بر روی بتن آسیب دیده قبل از ترمیم به هیچ وجه مجاز نمی‌باشد.
ب ) زدودن سطح از عواملی که مانع چسبیدن کامل FRP به بتن می‌شوند.
ج ) اجرای پرایمر بر روی سطح (لایه آستر)
د ) بتونه کاری سطح
ن ) اجرای لایه اول رزین
و ) چسباندن الیاف در تعداد لایه‌های لازم و خارج کردن حباب هوا و اشباع کردن آن.
