بلاگ

مقاوم سازی به روش ژاکت فولادی یکی از بهترین روش های مقاوم سازی است که ضعف های سازه را در قسمت های مختلف جبران کرده و مقاومت آن را به طرز قابل توجهی افزایش می دهد.

ژاکت فلزی یا فولادی از جمله روش های مقاوم سازی سازه هایی مانند تیر، ستون و دیوار های برشی است. از این روش برای سازه ها و ساختمان های بتنی و در بیشتر مواقع برای مقاوم کردن ستون استفاده می شود. از مهمترین علل استفاده از این روش بالا بردن ظرفیت خمشی و برشی ستون ها و در نتیجه مقاومت کلی سازه است.

برای اجرای ژاکت فولادی ستون بتنی به طور معمول در چهار وجه عضو از پلیت استفاده شده یا در چهار گوشه آن چهار نبشی قرار می دهند. ضخامت پلیت ها و نبشی ها با توجه به مقدار بار وارده در نظر گرفته می شود. طول پلیت ها و نبشی ها نیز بر طبق بار وارده تعیین می شود.

تیرها به دو شکل موضعی و کلی در ساختمان کمانش می کنند و در این صورت است که به تقویت تیر بتنی با ورق فولادی و یا روش های دیگر مقاوم سازی نیاز خواهد بود

نیروهای کمانشی ستون ها با مقطع ستون ها نسبت مستقیم و با ارتفاع آن در حد فاصل طبقه ها نسبت عکس دارند. به این معنا که هر چه ابعاد مقطع ستون ها بزرگ تر نیروهای کمانش آن بزرگ تر و هر چه ارتفاع آن بزرگ تر نیروی کمانش آن کوچک تر می شود.

مقاوم سازی ستون ها با ژاکت فولادی ضمن بالا بردن مقاومت برشی و خمشی آنها با ایجاد انحصار، مقاومت فشاری بتن را نیز بالا می برد. همچنین، مانع از کمانش میلگردهای طولی می شود.

برای اجرا باید بعد از طراحی و ارائه دتایل ژاکت فولادی مصالح انتخاب شود. روش اجرا به عضو مورد مقاوم سازی بستگی دارد، ولی بیشتر اعضا از یک الگوی مشابه پیروی می کنند.

دوام فولاد بسیار خوب است، ساختمانهای فلزی که در نگهداری آنها دقت گردد. برای مدت طولانی قابل بهره برداری خواهند بود.

برای مقاوم سازی ستون های ضعیف سازه که فاقد آرماتورهای عرضی و یا طولی کافی می باشند استفاده از ژاکت فلزی مرسوم است.

روش مرسوم برای ایجاد این اتصال آن است که قبل از نصب ورق ها سوراخ هایی در عضو بتنی و ورق های فلزی ایجاد شده، سپس ورق ها بر روی عضو قرار گرفته و بولت ها داخل سوراخ نصب می گردند، سپس فضای باقی مانده داخل سوراخ توسط اپوکسی پر می گردد.